Klinikoki hasiera maltzurra da, eta, beraz, batzuetan zaila izaten da diagnostikoa egitea. Hasiera alde bakarrekoa izaten da, nahiz eta gero aldebikoa izan. Hauek dira sintoma gidariak:

MOTORRAK

• Dardara, kasuen %50ean lehen sintoma dena. Atsedenaldian gertatzen da, erregulartasunez eta erritmikoki, eta desagertu egiten da jarrera bat hartzean edo mugitzean, desagertu egiten da loarekin eta okerrera egiten du estres-egoeretan. Eskuei, oinei, aurpegiari, masailezurrari eta mihiaren muskuluei eragiten die.
• Bradicinesia (mugimenduen moteltzea), azinesia (mugitzeko zailtasuna) eta hipozinesia (mugimenduen anplitudea murriztea). Batez ere aurpegian eta muskulu axialetan du eragina, eta, beraz, sintoma ezgaitzaileenetako bat da. Mugimendu batzuk hasteko zailtasunaren edo blokeoaren erantzulea da.
• Tonua handitzeak eragindako zurruntasuna, eragindako gorputz-adarrean mugimendu pasiboa egiteko erresistentzia handiagoa dakarrena.
• Martxa eraldatua: Parkinsonen sintoma motorra, gaixotasunaren hasieratik ere ikusten dena, hainbat fase ditu. Lehenengoan, ibiltzean laguntzen duen brazeo automatikoa galtzen da. Pazienteak enborraren eta buruaren aurkako jarrera hartzen du. Gainera, ibilera mantsoagoa da, pauso laburrak ematen ditu eta oinak arrastaka eramaten ditu, eta zaila da biratzea eta ezegonkortasuna. Fase aurreratuetan, baliteke ibilera-blokeoak gertatzea izozteekin.

EZ MOTORRAK